Γ.ΤΣΟΜΠΑΝΙΔΗΣ : Με την χαρά των μικρών παιδιών επιστρέψαμε στον
“τόπο του εγκλήματος” 25 χρόνια μετά, γεμάτοι συγκίνηση αλλά και αγωνία.
Περιδιαβήκαμε τους χώρους της Σχολής, πήραμε «αναφορά», θυμηθήκαμε
πρόσωπα και στιγμιότυπα, είδαμε τους φακέλους μας, παρακολουθήσαμε
και σχολιάσαμε φωτογραφικό υλικό, πειράξαμε τους μαθητές και φύγαμε
ως κύριοι απ την πύλη για να συνεχίσουμε με φαγητό και καφέ εκτός.
Η ΣΣΑΣ νομίζω ότι είναι ο ομφάλιος λώρος που μας δένει με τις αγωνίες,
τα άγχη και τις αναμνήσεις των φοιτητικών μας χρόνων. Δεν πιστεύω ότι
είναι τυχαίο που αναφερόμαστε μεταξύ μας ως «συμμαθητές» και όχι ως
«συμφοιτητές», είναι ένα γνώρισμα που δεν επιτρέπουμε σε κάποιον έξω
απ’ τη Σχολή να το μοιραστεί.
Αν μπορώ να ερμηνεύσω τις σκέψεις όλων, μια βουβή θλίψη υπήρχε για τα
άδεια κτίρια. Η Σχολή, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, δείχνει να έχει χάσει
τη λάμψη της και τη ζωντάνια της.
Οι στιγμές που επισκεφθήκαμε τους λόχους ήταν πρωτόγνωρες για τους
περισσότερους. Έβλεπες 40ρηδες να ξαναγίνονται παιδιά με τις φωνές,
τα γέλια, τα αστεία και τα πειράγματα να ζωντανεύουν τα κτίρια.
Νομίζω το DNA της Σχολής υπάρχει ακόμη μέσα μας.
Παρατηρώντας τα απορημένα μάτια των μαθητών που ήταν υπηρεσία να μας
κοιτάνε θυμήθηκα ως αόρκιστος πρωτοετής να βλέπω κάποιους άλλους
«μπαρμπάδες» να επισκέπτονται την Σχολή στη δική τους 20ετή επέτειο.
Μου φάνηκαν τότε όλα τόσο μακρινά.
Δεν ξέρω αν η μικρή συμμετοχή οφείλεται στη μη έγκαιρη ενημέρωση ή στο
μικρό χρονικό διάστημα που υπήρξε από την απόφαση για την οργάνωση της
συνάντησης. Αισθάνομαι ότι οφείλουμε με τον Dimos Patrikos, εφόσον εμείς
αναλάβαμε την οργάνωση και το συντονισμό, μια ταπεινή συγνώμη σε όλους
εκείνους που θα ήθελαν να παρευρεθούν αλλά δεν το γνώριζαν ή δεν είχαν
το χρόνο να προετοιμάσουν τον ταξίδι τους.
Ευχαριστώ προσωπικά τον κάθε συνάδελφο που ήρθε από τα 4 σημεία της
Ελλάδος και της Κύπρου, η χαρά ήταν μεγάλη για όλους, τιμώ επίσης και
όλους όσους για τους προσωπικούς τους λόγους δεν ήθελαν ή δεν μπόρεσαν
να είναι μαζί μας.
Μαζί με το Δημήτρη Πανούση, που έκανε τη βρώμικη δουλειά ψάχνοντας
βαθειά στα αρχεία, προσπαθήσαμε να οργανώσουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν
και όχι μια τυπική συνάντηση.
Στο επανιδείν .
==============================
Πρόσφατα Σχόλια