Τις τελευταίες ημέρες, ο Ελληνι­κός Στρατός έγινε η αφορμή να δημοσιοποιηθεί η αντιπαράθεση που υποβόσκει τόσο στην πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ όσο -κι εδώ είναι το σημαντικότεροανάμεσα στα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Δε θα ασχοληθούμε καθόλου με αυτό το ζήτημα. Στο κάτω-κάτω της γραφής δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το Στρατό. Αντίθετα, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποια δείγματα των όσων επιτεύχθηκαν το 2015 -μια χρονιά που μόνον «εύκολη» δεν μπορεί να χαρακτηριστείτα οποία και αποδεικνύουν τις δυνατότητες και τις ικανότητες που έχει ο Ελληνικός Στρατός. Στοιχεία που, αν χρησιμοποιηθούν σωστά από τις πολιτικές ηγεσίες, θα προσφέρουν πολλά στη χώρα.

Και ξεκινάμε με τις δημιουργικές δραστηριότητες στον τομέα της εκπαίδευσης:

Στελέχη της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών εκπόνησαν μελέτη με την ονομασία «Εκπαιδευτική Εγκατάσταση Εξομοίωσης Άλματος». Μια πρότυπη και πρωτότυπη εκπαιδευτική εγκατάσταση με την οποία επιτυγχάνεται η επαύξηση της επιχειρησιακής εκπαίδευσης του προσωπικού, ενώ υπάρ­χει και μείωση του κόστους.

 

Στο Κέντρο Εξομοιωτών Αρμάτων, σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε επιτραπέζιο σύστημα εξομοίωσης άρματος μάχης Leopard 1Α5 για τριμελές πλήρωμα, με το λογισμικό εξομοίωσης Steel Beasts Pro. Κι εδώ κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί: «ε, και τι έγινε:». Ε, λοιπόν έγινε! Και πολύ μάλιστα. Αντίστοιχο σύστημα που είχε αγοραστεί στο παρελθόν από το εξωτερικό είχε στοιχίσει περί τα 248.000 €. Το νέο σύστημα -που έχει τις ίδιες εκπαιδευ­τικές δυνατότητεςκόστισε κάπου 24.000 €, δηλαδή μόλις το ένα δέκατο!

Ο δεύτερος ΕΞΟΜΟΙΩΤΗΣ ΠΤΗΣΕΩΝ ΠΔΟ και ΑΕΡΟΝΑΥΤΙΛΙΑΣ Ε/Π δια Ελληνικής Χειρός (!)

Το προσωπικό του ΤΣΥΑΥ, σχεδίασε και κατασκεύασε δύο εξομοιωτές πτήσης ελικοπτέρων UH-1Η, των γνωστότερων και ως Huey, με λογισμικό πτήσης και εξομοίωσης πραγματικών αεροδρομίων και αεροναυτιλίας με κόστος 20.000€. Να ση­μειωθεί ότι το πρόγραμμα συνεχίζεται με συνεχείς βελτιώσεις του εξομοιωτή (ρυθμίσεις-παραμετροποίηση λογισμικού εξομοίωσης των μηχανικών μερών, σεναρίων κ.τ.λ.).

Ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωσταράκος Μιχαήλ ενημερώνεται από το προσωπικό του 865 ΤΕΝΕΦ σχετικά με την συντήρηση και συσκευασία των αλεξίπτωτων. Η φωτογραφία χρησιμοποιείται μόνο για λόγους εικονογράφησης. (Φωτ: ΓΕΕΘΑ)

Κι εδώ να παραθέσουμε ένα πολύ εν­δεικτικό στοιχείο υψηλής παραγωγικότη­τας που έχει επιτευχθεί από το προσωπι­κό του Στρατού. Στις αποστολές της Σχο­λής Αλεξιπτωτιστών εκτελούνται, σε ετήσια βάση, περί τα 8.500 ανοίγματα αλεξιπτώ­των. Αυτό σημαίνει ότι απαιτούνται και ισό­ποσες συντηρήσεις και συσκευασίες τους. Σε μετρήσεις που έγιναν, αποδείχτηκε ότι οι συσκευαστές του Ελληνικού Στρατού εί­ναι κατά 70% παραγωγικότεροι από τους ξένους συναδέλφους τους! Κι αυτό, όταν η παραγωγικότητα στις ελληνικές δημόσι­ες υπηρεσίες -αποδεδειγμένα- είναι από τις χαμηλότερες στην Ε.Ε. Για να μην συγκριθούμε και με τον υπόλοιπο κόσμο και πάθουμε κατάθλιψη…

Μπορεί τα άλματα των αλεξιπτωτιστών να είναι εντυπωσιακά, αλλά η συντήρηση των αλεξιπτώτων είναι εντυπωσιακότερη.

Ένα άλλο σημείο, στο οποίο το Ελληνι­κό Δημόσιο δεν διακρίνεται, είναι και αυτό που λέμε «διαχείριση προσωπικού». Κι επ’ αυτού όμως ο Στρατός έκανε την έκπλη­ξη. Στις 7.295 μεταθέσεις προσωπικού που έγιναν, υποβλήθηκαν 564 προσφυγές. Από αυτές μόνο 36 κρίθηκαν βάσιμες. Να δούμε τους αριθμούς αυτούς σε ποσοστά; Λοιπόν οι προσφυγές αποτελούν το 7,73% του συνολικού αριθμού των μεταθέσεων. Οι δε προσφυγές που κρίθηκαν βάσιμες, το 6,38%. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μα το οι αρμόδιες για τις μεταθέσεις διευθύνσεις του ΓΕΣ, κάνουν καλή δουλειά.

Δε θα μιλήσουμε για τις ασκήσεις -μι­κρής, κυρίως, κλίμακας λόγω των οικονο­μικών περιορισμών– που εκτελούνται από τις μονάδες του Στρατού, ούτε και για τις συμμετοχές τους σε διεθνείς. Και ο λόγος είναι πολύ απλός: Η «Άμυνα & Διπλωματία», σχεδόν σε κά­θε τεύχος της, φροντίζει να έχει ένα -μι­κρό είναι αλήθειαδείγμα τους. Ένα δείγ­μα πάντως που αποδεικνύει ότι οι μονά­δες όχι μόνο δεν «λουφάρουν», κατά το κοινώς λεγόμενο, αλλά πετυχαίνουν από­λυτα το στόχο τους.

Το βαλλιστικό ασπίδιο μπορεί να περιστραφεί κατά 360 μοίρες και δεν περιορίζει την κατά ύψος μετακίνηση του πολυβόλου.

Συνεχίζοντας την αναφορά μας στις άγνωστες επιτυχίες του Στρατού, δεν μπο­ρούμε να μην αναφέρουμε την περίπτω­ση του 642 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πε­ζικού. Σ’ αυτήν τη μονάδα, λοιπόν, κάθι­σαν, μελέτησαν και κατασκεύασαν έναν πύργο προστασίας για τον πολυβολητή του Τεθωρακισμένου Οχήματος Μεταφο­ράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ) Μ113, από πυ­ρά διαμετρήματος 7,62 mm και ενίσχυση της θωράκισης για προστασία από μεγαλύ­τερα διαμετρήματα. Η σημασία αυτού του δημιουργήματος είναι ιδιαίτερα σημαντι­κή, αν αναλογιστούμε ότι στον ΕΣ το Μ113 καλείται να παίζει τον ρόλο Τεθωρακισμέ­νου Οχήματος Μάχης (ΤΟΜΑ), καθώς οι πολιτικές, κυρίως, ηγεσίες φρόντισαν για την μη προμήθειά τους, όταν -την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα – υπήρχαν στην αγορά πολλά μεταχειρισμένα ΤΟΜΑ. Ένα εξίσου σημαντικό όμως στοιχείο αυτού του θέματος είναι ότι το κόστος κατασκευής φτάνει τα 230 €…

Στην περίπτωση της τοποθέτησης πυ­ροβόλων ZU-23 σε ΤΟΜΑ ΒΜΡ-1, έχου­με αναφερθεί σε παλαιότερα τεύχη. Λόγω της σημασίας αυτής της διασκευής όμως, δεν είναι δυνατό να μην την επαναλάβου­με και εδώ. Η μετασκευή ενός ξεπερασμέ­νου ΤΟΜΑ, που είχε αρχίσει να αποσύρεται, σε όχημα με σημαντικές επιχειρησια­κές δυνατότητες -ιδιαίτερα για τα νησιά του Αν. Αιγαίου- είναι κάτι παραπάνω από σπουδαία. Αν μάλιστα συνδυαστεί και με το ελάχιστο απαιτούμενο κόστος μετατρο­πής, τότε έχουμε να κάνουμε με μια εξαι­ρετική επιτυχία.

Ο συνδυασμός ΒΜΠ-1 με ZU-23 δεν είναι απλώς μία ελληνική πατέντα. Είναι, κυριολεκτι­κά, το κάτι άλλο!

Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η μετασκευή ενός αριθμού παροπλισμέ­νων αρμάτων Leopard 1GR σε οχήματα πυρόσβεσης που θα χρησιμοποιούνται στα πεδία βολής. Κι αν αυτό «ακούγεται» κάπως περιορισμένης στρατιωτικής σημα­σίας, τότε να σας πούμε μιαν άλλη περί­πτωση με πολύ μεγάλη.

Το «υβριδικό» άρμα-πυροσβεστικό όχημα από τα δύο ΠΕΒ του Τεχνικού. (ΓΕΣ)

Πρόκειται για την αναβάθμιση των γεφυροφόρων Leopard 1 Biber από την κλάση των 50 τόνων, σε αυτήν των 70. Με άλλα λόγια, οι εν λόγω γέφυρες δεν θα έχουν κανένα περιορισμό ως προς το βά­ρος των οχημάτων που θα μπορούν να πε­ράσουν από αυτές. Και ο λόγος, βέβαια, για τα Leopard 2, το βάρος των οποίων πλησιάζει τους 65 τόνους. Αν αυτό δεν αποτελεί «πολλαπλασιαστή ισχύος», τότε ποια είναι η έννοια του όρου;

Η αναβάθμιση των γεφυροφόρων Leopard 1 Biber βελτιώνει δραματικά τις δυνατότητες τους και αλλάζει τα δεδομένα στην περιοχή ευθύνης του Δ ‘ Σώματος Στρατού.

Η επόμενη αναφορά μας ίσως δεν έχει την ίδια επιχειρησιακή βαρύτητα, αλ­λά έχει πολύ μεγάλη οικονομική. Και αυ­τό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στις ημέρες μας. Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η μελέ­τη, η ανάπτυξη και η τροποποίηση δύο αρμάτων Leopard 2Α4, στα οποία αφαιρέθηκε ο σωλήνας του πυροβόλου των 120 mm με άλλον των 105 mm. Σε όσους αναρω­τηθούν για τη σημασία του εν λόγω εγχει­ρήματος, να τους θυμίσουμε ότι, με τα πυρομαχικά των 120 mm, υπάρχει μια πολύ μεγάλη και πονεμένη -δεν χρειάζονται ει­σαγωγικά γιατί είναι όντως τέτοια- ιστορία την τελευταία δεκαπενταετία. Τα αποθέμα­τα σε βλήματα των 120 mm θα μπορού­σαμε να πούμε ότι είναι στο χαμηλότερο επιτρεπόμενο επίπεδο, καθώς δεν υπάρ­χουν χρήματα, για ν’ αγοραστεί η απαιτούμενη ποσότητα. Έτσι, αλλάζοντας το σω­λήνα του πυροβόλου, τα πληρώματα των Leopard 2 εκπαιδεύονται και ασκούνται κανονικότατα, χρησιμοποιώντας βλήμα­τα των 105 mm, στα οποία υπάρχει υπερεπάρκεια. Υπόψη ότι, σε περίπτωση που χρειαστεί επαναφορά στα 120 mm, αυτή είναι μια πολύ εύκολη διαδικασία.

Η αλλαγή του πυροβόλου σε δύο Leopard 2Α4, για εκπαιδευτικούς λόγους, έχει σημαντι­κότατα οικονομικά (και όχι μόνον) αποτελέσματα.

Και αν κουραστήκατε με τις «πολεμο­χαρείς» διαδικασίες, να περάσουμε σε πο­λύ πιο …ειρηνικές. Κατασκευαστική εται­ρεία προκειμένου να κατασκευάσει ένα κτίριο, όπου θα εκτελούνται οι δοκιμές του συστήματος μετάδοσης κίνησης των αρμάτων Leopard, είχε καταθέσει προϋ­πολογισμό δαπάνης 2.200.000 €. Φυσικά, η όλη υπόθεση είχε «κολλήσει» ελλείψει χρημάτων. Το ζήτημα λύθηκε από το 747 Ειδικό Τάγμα Μηχανικού που κατασκεύασε το εν λόγω κτίριο με τελικό συνολικό κόστος 200.000 €! Με άλλα λόγια, μόλις στο 9% του ποσού που είχε ζητηθεί.

Και να κλείσουμε με ένα θέμα που έχει σχέση με τη δημόσια εκπαίδευση. Στο Δι­δυμότειχο υπάρχει ΤΕΙ Νοσηλευτικής. Όταν δημιουργήθηκε, κανένας δεν πρόβλεψε ότι οι σπουδαστές του θα έπρεπε να κάνουν και πρακτική εκπαίδευση σε κά­ποιο νοσοκομείο. Το κοντινότερο βρίσκεται στην Αλεξανδρούπολη. Υπήρχε, επομένως, πρόβλημα. Και μάλιστα σοβαρό. Η λύση δόθηκε στις αρχές του 2013, με τη βοήθεια του Στρατού βεβαίως. Έτσι, λοι­πόν, οι σπουδαστές κάνουν την πρακτική τους εκπαίδευση στο 219 Κινητό Χειρουρ­γικό Νοσοκομείο Εκστρατείας -ΚΙΧΝΕ στη στρατιωτική ορολογία- που εδρεύει στην ίδια πόλη! Το Διδυμότειχο. Η εκπαίδευση γίνεται σε καθημερινή βάση και περιλαμ­βάνει εργαστηριακή εξέταση μαθημάτων στην παθολογική, χειρουργική, επείγου­σα νοσηλευτική και νοσηλευτική ψυχικής υγείας. Αλήθεια πόσες ευχαριστίες έχου­με ακούσει επ’ αυτού;

Τα ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού, εδώ ένα ΝΗ90, έχουν τεράστια κοινωνική προ­σφορά στον τομέα της δημόσιας υγείας με τις αεροδιακομιδές που εκτελούν.

Όπως και δεν έχουμε ακούσει για τις αεροδιακομιδές με ελικόπτερα της Αερο­πορίας Στρατού από τα νησιά του Αιγαίου προς τα μεγάλα νοσοκομεία. Όλα αυτά τα θεωρούμε ως αυτονόητα στο πλαίσιο της «κοινωνικής προσφοράς». Ξεχνάμε όμως δύο πράγματα: πρώτον, αυτή η «κοινωνι­κή προσφορά» είναι μια καθημερινή διαδι­κασία, επειδή το κράτος αδυνατεί να προ­σφέρει στους πολίτες του κάποιες βασι­κές κοινωνικές υπηρεσίες και, δεύτερον, η πρωταρχική «κοινωνική προσφορά» του Στρατού είναι να είναι έτοιμος και ικανός να υπερασπιστεί τη χώρα και την ελευθε­ρία των πολιτών της.

Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται κάποιος επίλογος στο θέμα μας. Ας ελπίσουμε -η ελπίδα πεθαίνει τελευταία- ότι οι αρμόδι­οι θα αντιληφθούν πώς δουλεύει ο Στρα­τός και θα πράξουν ανάλογα.

Hλίας Νταλούμης

(ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ-04/04/2016)

Πηγή: Φόρα Παρτίδα

Διαδωστε τα νέα του Συνδέσμου