Γράφει ο Κωνσταντίνος Ν Φουντουλάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής ΑΠΘ (τάξη εισαγωγής ΣΣΑΣ 1983)
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας χρειάζεται αναμόρφωση; Προφανώς, και γι αυτό το αναμορφώνουν συστηματικά επί δεκαετίες, και ως συνέπεια βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται. Και τι φταίει για ότι στραβό συμβαίνει; Μα φυσικά η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση.
Λες και τις εποχές που έτρεχε το χρήμα άφθονο ήταν καλύτερη η λειτουργία του. Λές και όταν γινόταν προσλήψεις γινόταν με βάση τις πραγματικές ανάγκες. Λες και ο συνολικός όγκος του συστήματος είναι αναλογικά μικρός.
Προφανώς και σήμερα η οικονομική κατάσταση έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα και σύντομα θα είμαστε σε θέση να αποτιμήσουμε και με αριθμούς το ανθρώπινο κόστος. Όμως αν δούμε το θέμα ψυχρά, αυτή είναι μια κατάσταση που αργά η γρήγορα θα περάσει με ότι συνέπειες έχει. Και μετά; Ξανά στα ίδια όμορφα;
Η κατάσταση είναι τόσο χάλια σε θεμελιώδες επίπεδο που οι μεγάλες αλλαγές δε χρειάζονται ΚΑΘΟΛΟΥ ΧΡΗΜΑΤΑ.
Ιδού πέντε ανέξοδες προτάσεις:
1. Κατάργηση της χρήσης της λέξης «διευθυντής» ως βαθμός γιατρού στο ΕΣΥ. Δντης είναι λειτουργία όχι βαθμός. Η χρήση του όρου «Συντονιστής Δντης» είναι επιεικώς γελοία καθώς υποννοεί ότι καθένας «δντης» διευθύνει κάποιο τμήμα ή υπηρεσία.
Οι ασθενείς και οι συγγενείς τους μπερδεύονται και η λειτουργία των κλινικών περιπλέκεται χωρίς λόγο. Οι βαθμοί μπορεί να είναι απλά επιμελητής Α, Β, Γ και ευτυχώς υπάρχουν αλλα εικοσιένα γραμματα αν χρειαστεί. Το ότι στον ιδρυτικό νόμο του ΕΣΥ ανώτερος βαθμός ονομάστηκε «διευθυντής» δείχνει και την έλλειψη του βλέμματος στο μέλλον κατά το σχεδιασμό.
Στα πλαίσια μιας τέτοιας αλλαγής στις βαθμίδες, καλό θα ήταν να δοθεί περισσότερη ανεξαρτησία και αρμοδιότητες στους ειδικευόμενους όπως γίνεται σε όλα τα Ευρωπαικά κράτη και όπως απαιτεί η UEMS
2. Κατάργηση όλων των κοινωνικών κριτηρίων για πρόσληψη και προαγωγή. Φτάνει πια, ως εδώ. Ακριβής περιγραφή των επιστημονικών κριτηρίων με έμφαση στο πως θα λειτουργήσει το σύστημα σε συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ υποψηφίων όχι πως θα θέλαμε εμείς χαλαρά να είναι ο γιατρός μας.
Η περιγραφή των προσόντων και των διαδικασιών όπως είναι σήμερα επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες και διαφορετικούς τρόπους εφαρμογής. Κεντρικό σημείο θα πρέπει να είναι ότι δε μπορεί π.χ. ένας 45αχρονος με διδακτορικό, ποιοτική εμπειρία και εκπαίδευση και επιστημονικά προσόντα να μη μπορεί να προκρίνεται απέναντι σε 50χρονο με απλό τίτλο ειδικότητας και 5 χρόνια παραπάνω στο ΕΣΥ. Η αρχαιότητα στο σύστημα πρέπει να σταματήσει να είναι κεντρικό σημείο αναφοράς.
3. Εξετάσεις για την έναρξη ειδικότητας εδώ και τωρα. Πολλοι σκίζουν τα ιμάτιά τους επειδή καραβάνια γιατρών φεύγουν στο εξωτερικό. Άλλοι ανακοινώνουν ότι θα κάνουν ότι μπορούν για να τους φέρουν πίσω. Λόγια κενά περιεχομένου. Το ΕΣΥ έχει την ευκαιρία να στελεχωθεί με υψηλής ποιότητας προσωπικό και πρέπει αυτό να γίνει. Δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για το αντίθετο.
4. Επανεκτίμηση του συστήματος χορήγησης νοσηλευτικής ειδικότητας. Αυστηρή σύνδεση της απόκτησης ειδικότητας με υπηρεσία στη συνέχεια σε θέση συμβατή με την ειδικότητα, και αυτό να γίνεται σε εθνικό επίπεδο. Ιδιαίτερα θα σημειώσω εδώ τη σημασία της πρότασης αυτής για την Ψυχική υγεία ειδικά.
5. Κατάργηση όλων των μετατάξεων. Όλες οι θέσεις θα πρέπει να προκηρύσσονται ανοιχτά χωρίς να ανακυκλώνεται το προσωπικό και χωρίς να καταστρατηγούνται όι κανονικές διαδικασίες πρόσληψης.
Πέντε προτάσεις, οικονομικό κόστος μηδέν, γρήγορη βελτίωση προς το καλύτερο και του προσωπικού και της νοοτροπίας.
Πρόσφατα Σχόλια