Γ.ΚΑΡΑΒΙΔΑΣ : Φίλοι μου, επιτρέψτε μου κάποια λόγια από καρδιάς, χωρίς καμία διάθεση να θίξω κανέναν και τίποτα…. Πρόσφατα βρέθηκα αντιμέτωπος με άκρως σοβαρή περιπέτεια υγείας πολύ στενού συγγενικού μου προσώπου, στην οποία και εγώ κλήθηκα – και έπρεπε – να βοηθήσω με τον τρόπο μου, όπως και όσο μπορούσα…. Το τελικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε για ακόμα μία φορά την άποψη που εδώ μέσα έχει από αρκετούς εκφραστεί και εκφράζεται για τους συναδέλφους στρατιωτικούς γιατρούς και την επιστημονική τους κατάρτιση αλλά και για τη «στρατιωτική οικογένεια»….Εκεί που άλλοι επιστήμονες γιατροί «κώλωσαν», καταδικάζοντας με ευκολία ανθρώπους σε «καροτσάκια», ο στρατιωτικός επιστήμονας γιατρός, αφού ενημέρωσε πλήρως για κινδύνους, κ.λ.π., δεν έκανε πίσω ……. Και μετά από μια πολύ λεπτή και δύσκολη επέμβαση ο δικός μας άνθρωπος ατενίζει και πάλι με αισιοδοξία το μέλλον, πατώντας στα πόδια του. Η δε ανθρωπιά και συναδελφικότητα περίσσευαν κυριολεκτικά, καθ’ όλη την πορεία και προς όλους μας.
ΠΕΤΡΟ ΤΟΥΛΙΟ, αν και είχα να σε συναντήσω από την αποφοίτησή μου από τη ΣΣΑΣ (δηλαδή εδώ και τριάντα χρόνια), μ’ έκανες να νιώσω πως αυτή η μέρα δεν απείχε καθόλου από την ημέρα που ξανασυναντηθήκαμε, έστω και κάτω από τις δύσκολες συνθήκες που γνωρίζεις. Και όλα αυτά χωρίς να μας συνδέει τίποτα περισσότερο από τη σχέση μεταξύ δύο συναδέλφων Στρατιωτικών.
Σ’ ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όσα έκανες, για τον τρόπο που μας φέρθηκες και που, με τη βοήθεια και του Θεού, χάρισες ξανά την υγεία στον – καταδικασμένο από άλλους – πολύ δικό μου άνθρωπο.
Ο Θεός να έχει καλά εσένα και την οικογένειά σου και να καθοδηγεί πάντα, τόσο εσένα όσο και όλους τους συναδέλφους σου, σε επιτυχίες που θα βοηθούν και θα σώζουν ανθρώπινες ζωές.
Και πάλι σ’ ευχαριστώ…..
===================
