…για να στελεχώσουν χηρεύουσες θέσεις σε αγροτικά ιατρεία νησιωτικών και δυσπρόσιτων περιοχών της περιφέρειας (ο θεσμός πρωτοίσχυσε με το ΠΔ 429/1988, με 18μηνη όμως τότε,στρατιωτική θητεία). Μπορεί βεβαια στην εν λόγω πρόταση να υφίσταται ευγενης πρόθεση-καλή διάθεση επίλυσης των προβλημάτων, όμως θεωρούμε δεδομένο πως υπάρχουν πλείστα-όσα προβλήματα στελέχωσης των μονάδων μας-Νοσοκομείων μας, με αντίστοιχο προσωπικό. Και αυτο στην εποχή που όλο και μειωνεται ο αριθμος των εισακτέων ιατρών στη Σχολή μας και επωμίζονται όλα αυτα τα βάρη και τις επιπροσθετες επιβαρύνσεις- κινησεις εκτός μονάδων-αβαρίες-αγγαρείες (εις βαρος του χρόνου ειδικότητας τους και υποβοήθησης έργου στα Στρ.Νοσοκομεία) οι νέοι και πολλάκις και οι παλαιότεροι Στρ. μας ιατροί (ας μην ξεχναμε τις συνεχόμενες αποστολές στα ακριτικά μας νησιά & τις παραμεθόριες περιοχές της χώρας, στις διασώσεις, την παρουσία σε αθλητικές εκδηλώσεις , τον προαπαιτουμενο χρόνο διοίκησης αναλόγως τον κατεχόμενο βαθμό, τις 24ωρες εφημερίες που μπορεί να φθάσουν και τις 10 τον μηνα & ανευ αποζημιώσεως κλπ κλπ). Και όλα αυτα, ενω διαβάζουμε στο σημερινό τύπο, για …. “πλήρη και αποκλειστική απασχόληση στο δημόσιο σύστημα υγείας” …Με όλες αυτές τις διαφοροποίησεις-καινοτομίες-στρεβλώσεις του συστήματος, άραγε ??
===================
Πρόσφατα Σχόλια