Με την ψήφιση κάθε μνημονίου και νέων μέτρων (πολλά εξ αυτών ξεπερνούν τα όρια της συνταγματικότητας), προκύπτει η ανάγκη των στελεχών των Ε.Δ. (ακόμα και των ε.ε.), να τα προσβάλλουν νομικώς και άμεσα. Έτσι και μετά την ψήφιση του Μνημονίου ΙΙΙ (ν.4093/2012), άρχισαν να κατατίθενται οι προσφυγές τοσο στο Μισθοδικείο από τους ε.ε. Δικαστικούς (υποστηρίζοντας ότι οι περικοπές των αποδοχών των δικαστών και εισαγγελέων παραβιάζουν τα άρθρα 17, 26, 87, 88 και 100Α του Συντάγματος, καθώς και το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ΕΣΔΑ ενώ επισημαίνουν μάλιστα ότι ανάλογες περικοπές κρίθηκαν αντισυνταγματικές στην Ιταλία το 2012, τη Σλοβενία το 2006, την Πολωνία το 2004, την Τσεχίας το 2005, καθώς και από τη Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου το 2012),όσο και στο ΣτΕ με “πιλοτική δίκη” (από τις Ενώσεις Απσοτράτων και τον ΣΥΣΜΕΔ και διαφορες άλλες Ενώσεις και Ομοσπονδίες) κατά του Μνημονίου ΙΙΙ και της αντισυνταγματικότητάς του (κατά παρόμοιο τρόπο, όπως έπραξε και ο Δικηγορικος Συλλογος με άλλες Ενώσεις και Ομοσπονδίες, για το 1ο μνημόνιο, όπου το ΣτΕ, ειχε αποφανθεί για τη συνταγματικότητά του). Εξυπακαούεται φυσικά πως με τις προσφυγές αυτές δεν επιζητούνται προσωπικές νομικές διεκδικήσεις π.χ. δικαίωση του αποστράτου ή ε.ε. συναδέλφου και άμεση καταργηση των περικοπών του στις αποδοχές του.
Γι αυτές τις νομικές διεκδικήσεις, θα πρέπει να υπάρξει κατα αρχάς κανονιστική (τυποποιημένη) πράξη μειώσεως, που θα πρσβληθεί σε προσωπικό επίπεδο με διοικητικό χαρακτήρα και με ένσταση ακύρωσης της (σε πρώτο και δευτερο βαθμό μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης) και εντός 60 ημερων από την κοινοποίηση της σχετικής κανονιτικής πράξης (στο Ελεγκτικό Συνέδριο για τους αποστράτους). Ήδη πολλά μέλη του Συνδέσμου μας και έγκριτοι νομικοί, αναλαμβάνουν τη διεκπεραίωση των υποθέσεων αυτών, με την λήψη των σχετικών πράξεων από τους ενδαιφερόμενους συναδέλφους, ενώ και πάρα πολλοί συνάδελφοι απόστρατοι έχουν προσφύγει (εντός του προβλεπομένου χρονικού ορίου, για τις μειώσεις-καταργήσεις στα επιδόματα αδείας και δώρων (νόμων 3845 και 3847/2010),τις μειώσεις των επιδομάτων των ν. 3029/02 και 3075/2002 (κατά παραγγελια του ν.3845/2010), την μείωση του εφάπαξ βοηθήματος από αυτες τις μειώσεις των επιδομάτων,τις μειώσεις από τις κρατήσεις για την Ε.Α.Σ. (ν.3865/10),τις μειώσεις των ν.4024/11,ν.4051/12,ν.4046/12).
Για το θέμα των Μετοχικών μας Ταμείων και το “κούρεμα” (psi), αν και ήδη τα Ταμεία έχουν κινηθέι νομικά κατά των αποφάσεων αυτών και της ζημίας που υπέστησαν, άποψή μας είναι πως, για να ειναι μια ζημία αποζημιωτέα, θα πρέπει να προέρχεται από παράνομη πραξη.Αν λοιπόν το Δ.Σ. των Μ.Τ. αποφασισε την υιοθετηση του κουρεματος (βασει του μνημονιου ΙΙ και του νομου που ψηφιστηκε) δεν τεκμαιρεται κάποια παρανομια.Εξαλλου εμεις, ειμαστε απλοι μερισματούχοι-μετοχοι (όπως καποιος κατοχος μετοχών σε μια τραπεζα).
Όλα τα ανωτέρω βεβαια καταρρίπτονται εαν υπάρχει ενοχή από σύμβαση αξιώσεων.Την άσκηση όμως της αξίωσης μπορει να την υλοποιησει ο άμεσα Δικαιούχος , στην περίπτωσή μας το Μ.Τ. (ως ΝΠΔΔ) με αγωγή στην ΤτΕ, από τον ίδιο τον Πρόεδρο (ως αυτοτελη νομική προσωπικότητα), όπερ και εγένετο, τουλάχιστον από τους προέδρους των ΜΤΝ και ΜΤΑ.
==========================================================
Πρόσφατα Σχόλια