Άρθρο του Ηλία Πολυμενίδη
Μέλους του Δ.Σ. του Συνδέσμου Αποφοίτων
Σ.Σ.Α.Σ.
Είναι πλέον αντιληπτό ότι ως χώρα βιώνουμε μία εξαιρετικά βίαιη και πολυ-επίπεδη κρίση με προφανή αυτήν την οικονομική. Θεσμοί και αξίες καταρρέουν με συνέπειες ανυπολόγιστες επί του παρόντος, ενώ η γενίκευση της σύγχυσης που προκαλείται από τις αλλοπρόσαλες και συχνά αντιφατικές επιλογές επιτείνουν την ανασφάλεια και αλοιώνουν την ευθυκρισία των ατόμων.
Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό των γεγονότων που βιώνουμε αναλογικά όλοι μας, ανασύρεται κατά καιρούς και το ζήτημα του κλεισίματος της ΣΣΑΣ, ως μία οικονομική επιλογή, η οποία ευθυγραμμίζεται με την επιδίωξη της περιστολής των δημοσίων δαπανών.
Είναι όμως μια τέτοια επιλογή πραγματικό και οφέλιμο αντίδοτο κατά της σύγχυσης και της αμφισβήτησης των θεσμών σε μια κοινωνία, που αναζητά διέξοδο προς ένα καλύτερο μέλλον;
Μια ματιά στα πραγματικά χαρακτηριστικά της οργάνωσης και της λειτουργίας της ΣΣΑΣ (όπως και των υπολοίπων Ανώτατων Στρατιωτικών Εκπαιδευτκών Ιδρυμάτων) ίσως βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα το πλήγμα που προκαλείται, από τη συζήτηση και μόνο για το ενδεχόμενο κλεισίματος της Σχολής, στην ανάγκη μιας κοινωνίας για ένα αξιόπιστο σύστημα θεσμών, που θα μπορούν να φωτίζουν την πορεία για ένα καλύτερο αύριο.
Κατ΄αρχήν, η ΣΣΑΣ είναι ένας κρατικός θεσμός με σαφώς διατυπωμένη αποστολή, η οποία συνδέεται με τις αμυντικές ανάγκες της χώρας και η οποία ειναι πλήρως ενταγμένη στη συνολική αποστολή για την άμυνα της χώρας, όπως αυτή καθορίζεται από το ΥΠΕΘΑ. Δεδομένης της διαρκούς ανάγκης για επαρκή άμυνα, η προστιθέμενη αξία που παρέχεται από τη λειτουργία της Σχολής προς το συνολικό τελικό αγαθό της άμυνας της χώρας είναι λοιπόν γεγονός αδιαμφισβήτητο.
Από την άλλη, η οποιαδήποτε απόπειρα οικονομικοτεχνικής ανάλυσης, στο όνομα ενδεχομένως του εξορθολογισμού, επί της σχέσεως κόστους- οφέλους, η οποία προκύπτει από τη λειτουργία της Σχολής, είναι εξ΄ορισμού ανεπαρκής αν δεν εξεταστεί πρώτα υπό το πρίσμα της ιδιαιτερότητας του θεσμού της άμυνας, αυτού καθ΄αυτού.
Αυτό γιατί, ενώ είναι εφικτό, μέχρι ενός βαθμού, να κοστολογήσουμε τις δαπάνες που συνδέονται με τη λειτουργία της άμυνα μιας χώρας, είναι ανέφικτο παγκοσμίως να ποσοτικοποιήσουμε με ακρίβεια το πραγματικό όφελος που παράγεται από τη Λειτουργία του θεσμού των Ε.Δ. και των παραγωγικών Σχολών τους.
Από τη μια μεριά έχουμε καθαρά ποσοτικά στοιχεία (κόστος λειτουργίας), από την άλλη καθαρά ποιοτικά χαρακτηριστικά (όφελος), τα οποία θα πρέπει να ποσοτικοποιηθούν με την ίδια ακρίβεια, προκειμένου να συγκριθούν μεταξύ τους. Αλλιώς θα συγκρίνονται μήλα με πορτοκάλια.
Ενδεχομένως, ένας ρεαλιστικός δείκτης μέτρησης της επιτυχίας της λειτουργίας των αμυντικών θεσμών είναι η εξασφάλιση της αποτροπής εξωτερικής εισβολής και η εγγύηση της ειρήνης, προκειμένου οι υπόλοιποι θεσμοί αλλά και οι πολίτες μιας χώρας να να δραστηριοποιούνται ελέυθερα, απερίσπαστα και με ασφάλεια, προς την επίτευξη των καθημερινών στόχων τους.
Υπάρχει λοιπόν έως σήμερα κάποια μελέτη που να δείχνει με οποιοδήποτε τρόπο ότι η συνεισφορά της Σχολής από τη συστασή της έως σήμερα ήταν τέτοια ώστε να απειλήθηκε η ασφάλεια και η ειρήνη στη χώρα όλα αυτά τα χρόνια;
Και για να μιλήσουμε με περισσότερο οικονομικούς όρους, με δεδομένα τα ποιοτικά και όχι τα αριθμητικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν το στελεχειακό προσωπικό της άμυνας της χώρας, υπάρχει μήπως κάποια οικονομική μελέτη που θα μπορούσε να μετρήσει με ακρίβεια το κόστος από την έλλειψη λειτουργίας μιας τέτοιας Σχολής και να εγγυηθεί για την ισοδύναμη συνέχεια και αξιοπιστία της άμυνας;
Πέραν όμως της αυτονόητης παρεχόμενης αξίας, υπάρχουν και κάποια χαρακτηριστικά που συνδέονται άμεσα με την ίδια τη σύσταση και την οργάνωση της Σχολής, όπως είναι αυτά της αξιοπιστίας της διαφάνειας και της αξιοκρατίας, τα οποία «τελούν υπό εξαφάνιση» στη χώρα.
Τα εν λόγω εγγενή χαρακτηριστικά της Σχολής, εγγυόνται, από τη μιά μεριά η πάρα πολύ υψηλή επίδοση των εισακτέων μαθητών στις πανελλαδικές εξετάσεις και από την άλλη ότι η εισαγωγή των μαθητών γίνεται με διαφανή αντικειμενικά εκπαιδευτικά κριτήρια χωρίς παρεμβάσεις.
Αποτέλεσμα της διαδιακασίας αυτής είναι, πέρα από την αξιοκρατία και την αξιοπιστία του θεσμού, το γεγονός ότι στις Ε.Δ, προωθούνται εν τέλει, στελέχη με αυτοπεποίθηση που διακρίνονται για τα φυσικά και τα πνευματικά προσόντα και διαθέτουν ικανότητες να παρακολουθούν τις σύγχρονες εξελίξεις και να ανταποκρίνονται με επιτυχία στο διαρκώς μεταβαλλόμενο και απαιτητικό στρατιωτικό περιβάλλον.
Σε μια εποχή λοιπόν που η ελληνική κοινωνία ταλανίζεται από την αμφιβολία για την αξιοπιστία των θεσμών και στην οποία το έλλειμα εμπιστοσύνης θεσμών-πολίτη είναι διάχυτο, υποχρέωση της πολιτείας είναι να εντοπίσει και να προβάλει θεσμούς και πρόσωπα που αντανακλούν ακριβώς την διαφάνεια, την αξιοκρατία και την αξιοπιστία.
Ότι αξιόπιστο και αξιοκρατικό έμεινε σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα για τη σύσταση ή την εξυγίανση και των υπολοίπων θεσμών. Κάθε άλλη σκέψη εκφράζει το παλαιό και νοσηρό πελατειακό σύστημα της κατάρευσης.
Το όφελος, από την υποστήριξη θεσμών με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως η Σχολή, είναι ανεκτίμητο στην προσπάθεια της αλλαγής των αντιλήψεων που έχει ανάγκη ο τόπος. Είναι υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων να αναδείξουν θεσμούς και αξίες που μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση και όχι να απεργάζονται σχέδια για την εγκατάληψη τέτοιων θεσμών.
Για να εισάγουμε και τον δημιουργικό ορθολογισμό στο θέμα, εκείνο που θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο οικονομικής μελέτης από την πολιτεία είναι ο αριθμός των εισακτέων μαθητών με βάση τις πραγματικές ανάγκες των Ε.Δ. και όχι η λειτουργία του θεσμού. Η λειτουργία του θεσμού είναι επένδυση τόσο για την άμυνα όσο και την κοινωνία που αναζητά διέξοδο και ελπίδα με ικανούς και άξιους πολίτες.
Σε διαφορετική περίπτωση το κόστος που θα κληθεί να καταβάλει η πολιτεία για την απόκτηση αυτού του επιπέδου στελεχών θα είναι δυσανάλογο σε σχέση με το επιθυμητό αποτέλεσμα. Από την άλλη, η έλλειψη, για λόγους καθαρά χρηματικούς, ικανών στελεχών από την άμυνα, θα επιφέρει μεσοπρόθεσμα δυσανάλογο κόστος στην ίδια την άμυνα.
Τέλος, ανεξάρτητα από την έκβαση του θέματος, το βέβαιο είναι ότι οι απόφοιτοι της ΣΣΑΣ, προερχόμενοι από ένα σύστημα διαφάνειας και αξιοκρατίας και διαθέτοντας χάρη σε αυτό, υψηλά μαθησιακά πνευματικά και ηθικά προσόντα, θα πορεύονται στην κοινωνία πάντα με σιγουριά και αυτοπεποίθηση και οι δεξιότητες και ικανότητες που ανέπτυξαν, βασιζόμενοι αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις και με την αρωγή του θεσμού, θα αποτελούν τεκμήριο της επιτυχίας της Σχολής.
Ηλίας Πολυμενίδης
Πρόσφατα Σχόλια